"Ojcze,
przebacz im..."
(Łk 23, 34)
|
|
Tekst pomocniczy do modlitwy: Ps 32
|
|
I. Na początku
modlitwy uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim
rozmawiać. On jest zawsze obecny przy Tobie. Po uczynieniu znaku krzyża
poproś Go o łaskę skupienia na modlitwie, a także tego, by to Duch
Święty tę modlitwę prowadził i usuwał wszelkie przeszkody, wszelkie
zakłócenia w niej oraz by Twoje myśli, zamiary i decyzje oczyszczał i
kierował ku większej chwale Boga.
|
II. Wchodząc w modlitwę
przypomnij sobie tekst, który będziesz rozważał (możesz go jeszcze raz
przeczytać), a następnie zaangażuj wyobraźnię. Wejdź w daną scenę
wyobraźnią, zobacz osoby biorące w niej udział, zobacz, co robią,
posłuchaj, o czym rozmawiają. Zobacz w danej scenie również siebie – kim
tam jesteś? Co mówisz? Co robisz?
|
III. Poproś teraz Pana o
szczególny owoc tej modlitwy. Dziś poproś
szczególnie o łaskę doświadczenia przebaczenia płynącego z Krzyża..
|
|
1.
Koniec nastąpi niedługo. Już nie można niczego zmienić. Nic nie poprawi
sytuacji Jezusa. W każdym szczególe Jego Męki potwierdzają się słowa
wypowiedziane do uczniów: „Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy
poznacie, że JA JESTEM i że Ja nic sam z siebie nie czynię, ale że mówię
to, czego Mnie Ojciec nauczył" (J 8, 28). To daje nową perspektywę
spojrzenia. Przypomnij sobie te wszystkie znane Ci momenty w Ewangelii,
kiedy Jezus przebacza nawet największym wydawałoby się grzesznikom.
Mówi, że tego wszystkiego nauczył się od Swojego Ojca. Również i w tej
chwili zwraca się do Ojca, by nie poczytał oprawcom tego grzechu; by
przebaczył zdrajcy oraz tym, którzy przez zawiść go wydali; ludziom,
którzy krzycząc w tłumie domagali się Jego śmierci, choć jeszcze kilka
dni wcześniej wykrzykiwali na Jego cześć „Hosanna”; żołnierzom
znęcającym się nad Nim podczas biczowania i krzyżowania. A czy Ty sam
odnajdujesz siebie w tej długiej liście osób, których dosięga Jezusowe
przebaczenie?
|
2.
Trwając myślami i wyobraźnią pod Krzyżem Jezusa przeczytaj uważnie
Psalm. Opowiada on o zmaganiach człowieka grzesznego, który nim zmienia
po doświadczeniu Bożego przebaczenia? Czy podobne przeżycia były również
Twoim udziałem? W którym etapie srebrników”, dla których Judasz wydał
Jezusa, a dla których Ty zdradzasz często nawet samego siebie?
|
3.
Popatrz teraz znowu na Jezusa. Czy Jego słowa dotykają również Ciebie?
Postaraj się spojrzeć na tę sytuację otwierając się na największy
paradoks Krzyża: śmierć prowadzi do życia, hańba do wiekuistej chwały!
Czy chcesz zostać obdarowany owocami tego paradoksu? Co może Ci jeszcze
przeszkadzać, byś w pełni przyjął przebaczenie, ofiarowane przez Boga w
Jezusie? Jak często Ty sam przebaczasz swoim bliźnim? Czy przychodzi Ci
to z łatwością? Czy kiedykolwiek „zawróciłeś sprzed ołtarza, kiedy tylko
przypomniałeś sobie, że Twój brat może mieć coś przeciwko Tobie” (por.
Mt 5,23-24)? Czy w końcu potrafisz przebaczyć samemu sobie? Zdrada i
zamknięcie się w grzechu prowadzą nieuchronnie do rozpaczy. Przyjęcie
przebaczenia otwiera na pełnie życia.
|
| |
Na koniec porozmawiaj z Jezusem o tym
wszystkim, co zrodziło się w Twoim sercu pod wpływem dzisiejszej
modlitwy. Wypowiedz przed Nim swoje uczucia - radości, pokoju,
bezpieczeństwa, ale również smutku, obawy, lęku. Bądź szczery przed
Panem. Możesz Mu podziękować za to, co odkryłeś, lub poprosić Go o coś,
czego bardzo potrzebujesz. Porozmawiaj z Nim przez chwilę serdecznie –
jak przyjaciel z przyjacielem.
Na zakończenie pomódl się słowami: Któryś za
nas cierpiał rany…
Zachęcamy, byś zapisał sobie refleksje po modlitwie, jakieś
szczególne poruszenia czy myśli, które będą takim swoistym dziennikiem
duchowym z tych rekolekcji. Te zapiski mogą Ci pomóc zobaczyć drogę, po
której Pan Cię prowadzi, ścieżki, po których On idzie z Tobą przez
życie.
Danuta Prot
|
|
|
|
|
|
|
| |
|