Grzegorz Ginter - jezuita

wprowadzenia do codziennej modlitwy

Tutaj zamieszczamy krótkie wprowadzenia do codziennej modlitwy. Sposób modlitwy, który proponujemy, znajdziesz tutaj (modlitwę można skrócić lub dostosować do własnych możliwości), natomiast uwagi dotyczące modlitwy i życia duchowego znajdziesz tutaj. Wprowadzenia są redagowane przez ekipę e-DR. Czytania na dany dzień znajdziesz tutaj.

Sobota, 4 września tekst: Łk 6, 1-5

1. Wyobraź sobie tę scenę. Najpierw, zanim wejdziesz w kontrowersję między Jezusem a faryzeuszami pomyśl - czego jesteś głodny? Jakie "głody" w sobie odnajdujesz, czego pragniesz? Za czym tęsknisz? To jest miejsce Twojego spotkania z Bogiem, bo On jest Tym, który chce zaspokoić nasze pragnienia, nasze najgłębsze głody. Ale zobacz również, że i w sobie znajdujesz może takie głosy, że "nie wolno tego czynić w szabat". Nasze życie duchowe bierze się z pragnień, nasze wybory życiowe dokonują się poprzez głębokie pragnienia dobra, pokoju, radości, miłości, poczucia bezpieczeństwa, itd... A szabat to przecież nic innego jak czas odpoczynku - odpoczynku w Bogu, to bycie w głębokiej relacji z Nim.

2. Wsłuchaj się w słowa Jezusa, który tłumaczy im to, co zrobił Dawid. Wszedł on do domu Bożego, wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom. A co uczynił Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy? Wziął chleb, połamał i dawał swoim uczniom. Schemat jest bardzo podobny. Szabat to czas, kiedy Bóg daje samego siebie, ale można to zniszczyć lub zagłuszyć przez bezsensowne "przepisy". Co Ci przeszkadza w przyjęciu Chrystusa w codzienności?

o. Grzegorz Ginter SJ

Piątek, 3 września tekst: Łk 5, 33-39

1. Czy w czasie wesela się pości? Nikt nigdy o czymś podobnym nie słyszał. Ale jak to przełożyć na życie duchowe? Pomyśl, co robisz, albo jakie masz pragnienia, kiedy odczuwasz w sercu, że Pan jest blisko? Gdy doświadczasz Jego obecności, pocieszenia, umocnienia... A co odczuwasz w czasie oschłości, pustyni duchowej, pustki? Kiedy masz poczucie, że Pana nie ma blisko Ciebie... Który z tych czasów jest bardziej sprzyjający postowi? Dlaczego wtedy pościć? Przypomnij sobie, jak reagują ludzie, kiedy ktoś bliski jest daleko, wyjechał, nie ma go w pobliżu. Rodzi się tęsknota - u zakochanych jest tak wielka, że mogą nie jeść, nie spać... oczekują na powrót ukochanej osoby. Jaka jest Twoja miłość do Boga? Czy kiedy Go nie ma w pobliżu to tęsknisz tak bardzo, że aż "pościsz", niedojadasz i oczekujesz Jego powrotu?

2. "Stare jest lepsze" - ile razy w życiu to słyszeliśmy. Wszak wszyscy to wiedzą, że stare wina są najlepsze. Ale jak to się ma do życia duchowego? Wielu ludzi skostniało w swojej wierze, religijności, w przeżywaniu Boga i są oporni na nawrócenie, na ciągłe otwieranie się na Ducha Świętego, na jakąkolwiek zmianę w swoim życiu (niekoniecznie zewnętrzną, przede wszystkim wewnętrzną). Jak trudno czasem wyjść z wygodnego, od lat układanego sobie życia, jak trudno porzucić stare schematy myślenia i działania. Bynajmniej nie chodzi tu o "burzenie" porządku świata - chodzi o burzenie porządku serca, o jego ciągłe nawracanie, pielęgnowanie i pogłębianie miłości... czy jesteś gotowy na zmiany? Czy jesteś gotowy na nowe? Czy jesteś gotowy na życie prawdziwie Ewangelią?

o. Grzegorz Ginter SJ

Czwartek, 2 września tekst: Łk 5,1-11

1. ...tłum cisnął się do Jezusa. Wyobraź sobie ten moment. Zobacz Jezusa, Jego uczniów, wszystkich, którzy przyszli Go słuchać. Zobacz siebie. Gdzie jest Twoje miejsce? Robisz wszystko, aby być jak najbliżej Jezusa? A może masz ochotę schować się w najciemniejszym kącie, aby tylko Jego wzrok pełen miłości nie spoczął na Tobie... Zastanów się dlaczego tak siebie widzisz w tej scenie.
2. ...na Twoje słowo zarzucę sieci. Nie wiadomo, skąd w Piotrze tyle zaufania do Jezusa. Przecież pierwszy raz widzi i słyszy tego człowieka. A jednak na bok odkłada to, co mu w tym momencie podpowiada doświadczenie rybaka. Idzie za wezwaniem Jezusa i staje się uczestnikiem cudu. Pomyśl o tych momentach, w których Bóg kierował do Ciebie właśnie takie po ludzku bezsensowne wezwanie. Co wtedy robiłeś? Jaki był owoc tego działania? A może w ostatnim czasie Jezus zaprosił Cię do pójścia w ciemno za Nim. Uczyniłeś ten krok i jakby nic się nie działo. Powiedz Jezusowi to, co teraz czujesz.

Anna Goliszek

Środa, 1 września tekst: 1 Kor 3,1-9

1. Słowa św. Pawła są trudne dla słuchaczy, szczególnie dla tych, którzy mniemali o sobie, że są już na n-tym stopniu do osiągnięcia świętości. Sprowadzają ich na ziemię, pokazują prawdę o ich sercu, ale jednocześnie są pełne nadziei, bo pokazują jak może w nich zadziałać Łaska. By z ludzi cielesnych stali się duchowymi. My często dziwimy się, że Słowo Boże "nie działa" w naszym życiu. Zastanawiamy się, dlaczego ewangelizacja, którą prowadzimy nie przynosi spodziewanego owocu. Tylko czy zadajemy sobie wtedy pytania: Czym się karmię? Do kogo kieruję przesłanie Ewangelii i w jaki sposób je przekazuję? Może potrzebuję słów o miłości Boga, a "zaczytuję się" w proroctwach o karze dla Jerozolimy. Może mówię do młodzieży używając niezrozumiałych dla nich zwrotów i trafiam na "ścianę" po stronie słuchaczy. Jak rozeznajesz, co będzie owocne dla konkretnego człowiek, do którego Bóg Cię posyła z Ewangelią? A w doborze własnej lektury duchowej czym się kierujesz?
2. I jeszcze jedna, bardzo ważna kwestia, jaką porusza św. Paweł. Kamieniem węgielnym Kościoła, czyli tym, który sprawia, że cała budowla się nie rozsypuje jest Jezus Chrystus. Czy nie jest czasami tak, że obrażamy się na tego, czy innego księdza proboszcza, księdza biskupa czy lidera wspólnoty i odwracamy się od Kościoła? Pomyśl o tych osobach, w których może przez Twoje antyświadectwo zachwiała się wiara w Boga i zaczęli szukać po omacku. A może jednak trwasz wiernie w Kościele, bo wiesz Komu uwierzyłeś. Pomódl sie za tych ludzi Kościoła, którzy swoją postawą ranią i odpychają tych, którzy chcą przyjść do Boga. Być może zmienił Ci się super ksiądz proboszcz lub odszedł "ulubiony" ksiądz wikary i ty obrażony "zmieniłeś parafię"... Pomyśl o tym, co lub Kto sprawia, że jesteś w Kościele, w tej konkretnej wspólnocie parafialnej, w tej konkretnej małej wspólnocie w ramach parafii. Porozmawiaj o tym z Jezusem.

Anna Goliszek

archiwum