Sobota, 18 kwietnia 2009
|
|
Tekst do rozważania na dzisiejszy dzień:
Jk 2, 14-26
|
|
„Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że
wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go
zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im
codziennego chleba, a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju, ogrzejcie
się i najedzcie do syta!» - a nie dacie im tego, czego konieczne
potrzebują dla ciała - to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli
nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. Ale może
ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę
swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę na podstawie moich uczynków.
Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy
wierzą i drżą. Chcesz zaś zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez
uczynków jest bezowocna? Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powody uczynków
został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym?
Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki stała
się doskonała. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto
Abraham Bogu i policzono mu to za sprawiedliwość, i został nazwany
przyjacielem Boga. Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na
podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary. Podobnie też nierządnica
Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich, czy nie
dostąpiła usprawiedliwienia na podstawie swoich uczynków? Tak jak ciało
bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków".
|
|
Na początku modlitwy uczyń
znak krzyża i uświadom sobie przez chwilę, że oto Bóg jest teraz przy
Tobie. Ponieważ chcesz z Nim rozmawiać, więc On Jest Obecny.
Poproś Go więc w tym momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę,
by On sam ją prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie
przeszkody oraz by oczyścił Twoje zamiary, intencje, pragnienia,
decyzje, czyny - by służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych
ludzi.
Poproś
teraz Pana o owoc modlitwy. W tym tygodniu proś szczególnie
o łaskę wewnętrznego poznania Pana, który dla mnie
stał się człowiekiem, abym Go więcej kochał i więcej szedł w Jego ślady.
|
|
- Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro
ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? -
Sprawa, nad jaką zastanawia się Apostoł Jakub, jest następująca: Jaka
jest wartość wiary tych, którzy mówią, że są osobami wierzącymi, a nie
potwierdzają tego swoim życiem? Czy można być wierzącym
niepraktykującym? Nie jest to więc proste przeciwstawianie wiary -
uczynkom czy zbawienia z łaski - sprawiedliwości płynącej z wypełniania
Prawa, lecz rozróżnienie pomiędzy wiarą martwą, która ogranicza się
tylko do pewnych poglądów, a wiarą żywą, która owocuje czynami miłości.
|
- Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja
ci pokażę wiarę na podstawie moich uczynków – Wiara, nadzieja i
miłość to rzeczywistości, których nie można zmierzyć w sposób znany
naukom przyrodniczym. Coś o nich mogą powiedzieć czyny wykonywane przez
człowieka. Pewnym sprawdzianem z miłości do Boga i samego siebie, jest
miłość wobec bliźnich. Tej sfery nie da się tak łatwo zafałszować. To
dlatego Apostoł mówi, że bardziej prawdopodobnym jest odnalezienie
postawy wiary za konkretnymi czynami niż wtedy, gdy ich brakuje. Jakub
zwraca uwagę również na to, że pomoc bliźnim powinna być dostosowana do
ich prawdziwych potrzeb i przejawiać się w konkretnych działaniach. Jak
wyglądają Twoje czyny płynące z wiary oraz Twoja postawa wobec bliźnich?
Jaką wiarę można wywnioskować z Twoich czynów?
|
- Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie
czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą – Wiarą demonów jest
uznanie istnienia Najwyższego Boga, wobec którego muszą być posłuszne.
Złe duchy drżą, gdyż boją się Boga. Wiedzą, kim On jest, ale nie ma w
nich postawy zaufania. Aby wiara mogła być żywą, musi być połączona z
nadzieją i miłością. Szczególnym rodzajem miłości, będącej znakiem
obecności Jezusa w wierzących, jest braterska miłość wzajemna: „Po tym
wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie
miłowali” (J 13,35).
|
- Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powody
uczynków został usprawiedliwiony… Podobnie też nierządnica Rachab, która
przyjęła wysłanników… – Dalej Apostoł przechodzi do podania
przykładów osób znanych ze Starego Testamentu, których uczynki
potwierdzały ich wiarę. Pierwszym jest Abraham, który zawierzył Bogu,
wbrew nadziei i stał się dla wszystkich ojcem wiary. Drugim przykładem
jest historia Rachab, która nie dość, że nie była Żydówką, to jeszcze
była nierządnicą, a jednak jej czyn pomocy Izraelskim wysłannikom
również został uhonorowany. Zestawienie tych dwóch osób może przekonać,
że „Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły
jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie” (Dz 10, 34-35).
Każdy może odnaleźć się na tej skali pomiędzy Rachab i Abrahamem.
|
- Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara
bez uczynków – Poproś Pana, aby obdarzył Cię łaską ufnego i pełnego
wiary przylgnięcia do Niego. Poproś Go także o siłę i wytrwałość, byś
każdym swoim czynem mógł świadczyć o Miłości, którą zostałeś obdarzony.
Proś również o wrażliwość serca na potrzeby braci. Niech Twoja wiara z
każdym dniem staję się bardziej żywa - to znaczy: jeszcze bardziej
zjednoczona z Twoim życiem.
|
|
Kończąc modlitwę porozmawiaj z
Panem i powiedz Mu o tym, co teraz czujesz, co myślisz, czego
doświadczasz. Niech to będzie spontaniczna rozmowa. Wylej przed Nim
swoje serce, które On przed chwilą poruszył. Pamiętaj, by to, co
będziesz mówił Bogu miało związek z przebytą modlitwą. Zakończ
odmawiając: Ojcze nasz.
Spróbuj zapisać sobie w
„dzienniku duchowym” najważniejsze myśli, światła, uczucia, jakie
pojawiły się podczas całej modlitwy. Jeśli nie masz na to czasu
bezpośrednio po niej, możesz to zrobić później.
Danuta Prot
|
|
|
|
|
|
|