Dzień 9 - Poniedziałek, 6 grudnia


Tekst do rozważania na dzisiejszy dzień: Wj 3, 7-12


     Na początku modlitwy usiądź wygodnie, poczuj swoje ciało. Uświadom sobie gdzie jesteś i co będziesz robił. Zrób kilka głębszych oddechów, poczuj, że oddychasz. Zrób znak krzyża. Uświadom sobie, że spotkasz się teraz z Bogiem. Ponieważ chcesz z Nim rozmawiać, więc On Jest Obecny. Poproś Go więc w tym momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę, by On sam ją prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie przeszkody oraz by oczyścił Twoje zamiary, intencje, pragnienia, decyzje, czyny – by służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych ludzi.

      Wyobraź sobie Mojżesza rozmawiającego z Bogiem na górze Horeb. Zobacz, jak wygląda Mojżesz i co mówi. Wsłuchaj się również w to, co mówi mu Bóg.

 

      Poproś teraz Pana o owoc modlitwy: o wewnętrzne poznanie Pana, który dla mnie stał się człowiekiem, abym Go bardziej kochał i naśladował.

 

       1. Posłuchaj Boga, który mówi do Mojżesza, że ma już dość patrzenia na udręki swojego ludu. Jakim objawia się tutaj Bóg? Jakie swoje oblicze pokazuje? Czy to Bóg daleki, nieczuły na człowieka i jego troski? Zobacz, co dla Ciebie może być „Egiptem” – miejscem Twojego uciemiężenia. Co w życiu zabiera Ci wolność wewnętrzną? Czy Bóg jest od tego daleki? Co mówi o tym dzisiejszy tekst?

 

       2. Zobacz, że Bóg wszystkimi zmysłami doświadcza tego, co cierpi Izrael. Słyszy jego skargi i narzekania, „naocznie” się przekonał o cierpieniach, jakie zadają Izraelitom Egipcjanie. Bóg, który cały jest zaangażowany w życie człowieka. Całkowite zaangażowanie oznacza bliskość, głębię relacji. Co to mówi o Tobie i o wkraczaniu Jego mocy w Twoje życie? Czy Ty jesteś cały zaangażowany w życie Boże?

 

       3. Bóg powołuje Mojżesza i posyła go, by wyprowadzić naród izraelski z Egiptu. Mojżesz odczuwa lęk i chce się wycofać. Bóg znów jednak okazuje mu swoją bliskość i wzmacnia go słowami: „Ja będę z Tobą”! Czy nie mówi tych słów również dzisiaj – do Ciebie? Posłuchaj ich w swoim sercu. Przyjrzyj się bliskości, jaka jest między Bogiem a Tobą. Jeśli od razu tego nie wyczuwasz – daj sobie czas, nie spiesz się, na odkrycie ważnych rzeczy w życiu potrzeba czasu. Bo Bóg niewątpliwie jest blisko Ciebie, czy Ty jesteś blisko Niego?

 

       Kończąc modlitwę porozmawiaj z Panem i powiedz Mu o tym, co teraz czujesz, co myślisz, czego doświadczasz. Niech to będzie spontaniczna rozmowa. Wylej przed Nim swoje serce, które On przed chwilą poruszył. Pamiętaj, by to, co będziesz mówił Bogu miało związek z przebytą modlitwą.

 

      Zakończ odmawiając Ojcze nasz…

 

      Po modlitwie przez ok. 5 minut pomyśl o tym, jak Ci poszła modlitwa. Czy udało Ci się być skupionym na Bogu i po prostu trwać? Jakie myśli przychodziły Ci do głowy? W jakich sprawach było Twoje serce? Jak szybko myśli uciekały Ci do innych spraw, trosk, problemów? Nie osądzaj i nie potępiaj siebie za rozproszenia – po prostu uświadom sobie to wszystko. Powoli nauczysz się być uważnym na Boga i na swoje serce.
      Spróbuj zapisać sobie w „dzienniku duchowym” najważniejsze myśli, światła, uczucia, jakie pojawiły się podczas całej modlitwy. Jeśli nie masz na to czasu bezpośrednio po niej, możesz to zrobić później.

o. Grzegorz Ginter SJ


bieżący tydzień