Dzień 2 - Poniedziałek, 29 listopada
|
|
Tekst do rozważania na dzisiejszy dzień:
Wj 15, 1-19
|
|
Na początku modlitwy usiądź
wygodnie, poczuj swoje ciało. Uświadom sobie gdzie jesteś i co będziesz
robił. Zrób kilka głębszych oddechów, poczuj, że oddychasz. Zrób znak
krzyża. Uświadom sobie, że spotkasz się teraz z Bogiem. Ponieważ chcesz
z Nim rozmawiać, więc On Jest Obecny. Poproś Go więc w tym
momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę, by On sam ją
prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie przeszkody oraz
by oczyścił Twoje zamiary, intencje, pragnienia, decyzje, czyny – by
służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych ludzi.
|
Teraz przyjrzyj się w
wyobraźni scenie wyprowadzenia ludu wybranego z Egiptu. Zobacz pośpiech,
popatrz jaką siłą dysponował Izrael, a kto wyruszył na pościg. Wczytaj
się w słowa dzisiejszego tekstu - pieśni po uwolnieniu.
|
|
|
Poproś teraz Pana o owoc modlitwy:
o wewnętrzne poznanie Pana, który dla mnie stał
się człowiekiem, abym Go bardziej kochał i naśladował.
|
|
|
1. Izrael –
doświadczywszy ze strony Boga ratunku – wyśpiewuje Mu hymn pochwalny.
Ich sytuacja wydawała się beznadziejna. Wyszli z Egiptu całymi
rodzinami, wraz ze swoim dobytkiem. Nie mieli żadnych szans przeciw
żołnierzom, których wysłał za nimi faraon. A jednak zostali uratowani.
Jedno tchnienie Boga wystarczy, aby pokonać całe wojsko. Spójrz na obraz
Boga, który wyłania się z hymnu. Jaki On jest? Spójrz, jak przychodzi z
pomocą ludowi, który dopiero stanie się Narodem Wybranym.
|
|
|
2.
Bóg wielką mocą prowadzi Izraela do ziemi, która
jest symbolem wspólnoty z Nim. Czy masz podobne doświadczenie? W jaki
sposób Ciebie prowadzi do głębszego poznawania, do jeszcze bardziej
zażyłej relacji? Jakie zastępy faraona pokonał na drodze, którą już
przeszedłeś?
|
|
|
3. Bóg jest mocarzem, jest potężny,
straszliwy w czynach, przejmuje trwogą. Jego wrogowie zaś są wobec Niego
słomą. Doświadczenie takiego Boga sprawia, że sami Izraelici stają się
mężni. Nie oszukują się – przynajmniej w tej chwili – że to w nich leży
przyczyna zwycięstwa. Stają się mężni siłą Boga, który jest z nimi. Ci,
którzy nie byli w stanie sami zebrać się i wyjść z Egiptu, teraz będą
walczyli z tymi, których rozpoznają jako wrogów. W innym miejscu Pisma
Świętego są nazwani najmniejszym znaczącym z narodów. Ale dzięki
wspólnocie z Panem stają się wielkim znakiem. Dlatego mówią, że Pan jest
ich mocą i źródłem męstwa. Czy te słowa nadają się do opisu Twojej
relacji z Panem zastępów?
|
|
|
Kończąc
modlitwę porozmawiaj z Panem i powiedz Mu o tym, co teraz czujesz, co
myślisz, czego doświadczasz. Niech to będzie spontaniczna rozmowa. Wylej
przed Nim swoje serce, które On przed chwilą poruszył. Pamiętaj, by to,
co będziesz mówił Bogu miało związek z przebytą modlitwą.
|
|
|
Zakończ odmawiając Ojcze nasz…
|
|
|
Po modlitwie przez ok. 5 minut
pomyśl o tym, jak Ci poszła modlitwa. Czy udało Ci się być skupionym na
Bogu i po prostu trwać? Jakie myśli przychodziły Ci do głowy? W jakich
sprawach było Twoje serce? Jak szybko myśli uciekały Ci do innych spraw,
trosk, problemów? Nie osądzaj i nie potępiaj siebie za rozproszenia – po
prostu uświadom sobie to wszystko. Powoli nauczysz się być uważnym na
Boga i na swoje serce.
Spróbuj zapisać sobie w „dzienniku
duchowym” najważniejsze myśli, światła, uczucia, jakie pojawiły się
podczas całej modlitwy. Jeśli nie masz na to czasu bezpośrednio po niej,
możesz to zrobić później.
Natalia Żelasko
|
|
|
|
|
|
|
|